Εκδόσεις Πατάκη - Minedition, Αθήνα 2013 (από 3 ετών)
Δυο μικροί κάστορες, ο Άρης κι ο Πέτρος, μεγαλώνουν μαζί, κι ωστόσο είναι τόσο αλλιώτικοι. Ο Άρης, με ό,τι κι αν καταπιαστεί, κατορθώνει να το κάνει καλύτερα και γρηγορότερα από τον Πέτρο. Είναι πάντα ο νικητής. Ο Πέτρος αδημονεί για τη στιγμή που θα μπορέσει κι αυτός να πει στον αδερφό του «Σε πέρασα». Μόνο που, όταν έρθει η ώρα να στεφθεί αυτός νικητής, η νίκη του θα περάσει σε δεύτερη μοίρα, καθώς θα χρειαστεί να στηρίξει και να παρηγορήσει τον αδερφό του, που έχει βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Οι ρόλοι αντιστρέφονται, ο ευάλωτος κι ανίσχυρος της υπόθεσης είναι πια ο Άρης, την ίδια ώρα που ο Πέτρος θα κατορθώσει να παραμερίσει τη μικροψυχία κι αλαζονεία του νικητή και να επιδείξει θάρρος, δύναμη και επινοητικότητα που θα γεμίσει θαυμασμό και αγάπη τον αδερφό του.
Το Μια άλλη μέρα θα νικήσεις εσύ! δεν είναι μια ιστορία για νικητές και χαμένους, αλλά για το δικαίωμα καθενός να ορίζει με διαφορετικό τρόπο τις προτεραιότητές του στη ζωή. Ο Πέτρος, όταν πικραμένος αναρωτιέται πότε θα νικήσει κι αυτός σε κάποιο παιχνίδι ή άθλημα, δεν έχει πιθανόν αντιληφθεί ότι ο λόγος για τον οποίο δεν κερδίζει δεν είναι μόνο το ότι υπολείπεται σε δεξιότητες ή ταλέντα σε σχέση με τις συγκεκριμένες δραστηριότητες, αλλά και το γεγονός ότι δεν είναι τόσο ανταγωνιστικός, δεν επιθυμεί τόσο σφοδρά τη νίκη όσο ο αδερφός του. Μέσα του πρυτανεύουν άλλες αξίες, άλλες ανάγκες, που ενδεχομένως και να υποκρύπτουν τελείως διαφορετικές δεξιότητες οι οποίες δεν έχουν αναδυθεί ακόμη στην επιφάνεια. Κι αυτό επιβεβαιώνεται όταν του δίνεται η ευκαιρία να κερδίσει στο παιχνίδι: δεν πατάει επί πτωμάτων, καθώς η αδερφική αγάπη αλλά και το αίσθημα ευθύνης έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα γι' αυτόν. Την κρίσιμη ώρα το γκρίζο, αφανές παιδί μετατρέπεται, σαν έτοιμο από καιρό, σε ήρωα. Κι η αξία αυτής της νίκης είναι πολλαπλάσια εκείνων του Άρη στα παιδικά τους παιχνίδια, αφού συνοδεύεται από την υπέρβαση προσωπικών αδυναμιών και επιθυμιών, αλλά και από την ουσιαστική ωρίμανση του Πέτρου, που συνειδητοποιεί ότι η ζωή είναι γεμάτη από μικρούς και μεγάλους αγώνες επιβίωσης, υπέρβασης δυσκολιών και αντιξοοτήτων. Για να δικαιωθεί έτσι και η μαμά των δυο μικρών, αυτή που, χωρίς να απαξιώνει τις νίκες του ενός, του φαινομενικά ισχυρού, επιμένει να υποστηρίζει και να γεμίζει ελπίδα τον άλλο, τον φαινομενικά αδύναμο, μιλώντας ταυτόχρονα στα παιδιά της για τις λύπες και τις χαρές της καθημερινότητας, για τις μικρές και μεγάλες νίκες και ήττες της αληθινής ζωής.
Το Μια άλλη μέρα θα νικήσεις εσύ! δεν είναι μια ιστορία για νικητές και χαμένους, αλλά για το δικαίωμα καθενός να ορίζει με διαφορετικό τρόπο τις προτεραιότητές του στη ζωή. Ο Πέτρος, όταν πικραμένος αναρωτιέται πότε θα νικήσει κι αυτός σε κάποιο παιχνίδι ή άθλημα, δεν έχει πιθανόν αντιληφθεί ότι ο λόγος για τον οποίο δεν κερδίζει δεν είναι μόνο το ότι υπολείπεται σε δεξιότητες ή ταλέντα σε σχέση με τις συγκεκριμένες δραστηριότητες, αλλά και το γεγονός ότι δεν είναι τόσο ανταγωνιστικός, δεν επιθυμεί τόσο σφοδρά τη νίκη όσο ο αδερφός του. Μέσα του πρυτανεύουν άλλες αξίες, άλλες ανάγκες, που ενδεχομένως και να υποκρύπτουν τελείως διαφορετικές δεξιότητες οι οποίες δεν έχουν αναδυθεί ακόμη στην επιφάνεια. Κι αυτό επιβεβαιώνεται όταν του δίνεται η ευκαιρία να κερδίσει στο παιχνίδι: δεν πατάει επί πτωμάτων, καθώς η αδερφική αγάπη αλλά και το αίσθημα ευθύνης έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα γι' αυτόν. Την κρίσιμη ώρα το γκρίζο, αφανές παιδί μετατρέπεται, σαν έτοιμο από καιρό, σε ήρωα. Κι η αξία αυτής της νίκης είναι πολλαπλάσια εκείνων του Άρη στα παιδικά τους παιχνίδια, αφού συνοδεύεται από την υπέρβαση προσωπικών αδυναμιών και επιθυμιών, αλλά και από την ουσιαστική ωρίμανση του Πέτρου, που συνειδητοποιεί ότι η ζωή είναι γεμάτη από μικρούς και μεγάλους αγώνες επιβίωσης, υπέρβασης δυσκολιών και αντιξοοτήτων. Για να δικαιωθεί έτσι και η μαμά των δυο μικρών, αυτή που, χωρίς να απαξιώνει τις νίκες του ενός, του φαινομενικά ισχυρού, επιμένει να υποστηρίζει και να γεμίζει ελπίδα τον άλλο, τον φαινομενικά αδύναμο, μιλώντας ταυτόχρονα στα παιδιά της για τις λύπες και τις χαρές της καθημερινότητας, για τις μικρές και μεγάλες νίκες και ήττες της αληθινής ζωής.
Η Μαρία Παπαγιάννη και η Εύα Θάρλετ, σε μια αγαστή συνεργασία, διδάσκουν τη χάρη της απλότητας μέσα από τις λιτές γραμμές μιας ιστορίας και μιας εικονογράφησης που δε χρειάζονται περιττά στολίδια για να μπορέσουν να βρουν κατευθείαν στόχο στις καρδιές των μικρών αναγνωστών τους. Ένα εξαιρετικό βιβλίο, ικανό να ανοίξει μια χαραμάδα αλήθειας και αυτογνωσίας στο γυάλινο κόσμο άσκοπων νικών στον οποίο πολλοί από μας έχουμε εγκλωβίσει τα παιδιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου