David Litchfield, Ο Αρκούδος και το Πιάνο

Μικρή Σελήνη, Αθήνα 2017

Τα δάση είναι τόποι θαυμάτων. Μικρών και μεγάλων. Σαν κι αυτό που συντελείται όταν το αρκουδάκι που πρωταγωνιστεί στο βιβλίο για το οποίο γράφω σήμερα συναντιέται καταμεσής του δάσους με ένα αλλόκοτο αντικείμενο: ένα πιάνο. Μαγεμένο από τον ήχο του, αρχίζει να το περιεργάζεται και, μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο, να ανακαλύπτει τα μυστικά του και να ξεδιπλώνει το ταλέντο του. Αυτό το ταλέντο που, αφού κάνει τον μεγάλο πια αρκούδο διάσημο στο δάσος, θα τον οδηγήσει στη μεγάλη πόλη, όπου θα ανακαλύψει καινούριες μουσικές, καινούριες εικόνες και έναν άλλο κόσμο. Και θα γίνει ακόμα πιο διάσημος. Ως την ημέρα που η νοσταλγία θα τον ξαναφέρει στο δάσος, με την καρδιά γεμάτη λαχτάρα κι αγωνία: Άραγε οι φίλοι του θα τον θυμούνται ακόμα; Ή μήπως θα έχουν θυμώσει μαζί του και δε θα θέλουν να τον ξαναδούν;  

Ένα εικονογραφημένο βιβλίο του David Litchfiled που απλώς λάτρεψα για τα πάντα: Για την αβίαστη αφήγησή του που με απλότητα περιγράφει τη συγκλονιστική συνάντηση του μικρού, ανυποψίαστου παιδιού με το κρυφό του ταλέντο, αυτό που αποκαλύπτεται στα πιο αναπάντεχα μέρη, στις πιο απίθανες στιγμές, φτιάχνοντας μες στο μυαλό του νέου ανθρώπου κόσμους, γεννώντας του επιθυμίες για ταξίδια και μια ακατανίκητη ανάγκη να ακολουθήσει τα όνειρά του. Για την τρυφερότητα με την οποία περιγράφει τη νοσταλγία του αρκούδου για τον τόπο του όταν πια γίνεται διάσημος, αλλά και τη συνάντησή του με τους παλιούς του φίλους, χωρίς απατηλά και διχαστικά ψευτοδιλήμματα του τύπου «φιλία ή δόξα», «πατρίδα ή ξενιτιά». Οι φίλοι οι αληθινοί, λέει ο Litchfield, θα είναι πάντα εκεί να μας περιμένουν, θα χαίρονται με τη χαρά μας, θα γιορτάζουν την επιτυχία μας. Δε θα σταθούν εμπόδιο αλλά αθόρυβοι αρωγοί στα όνειρά μας. Τι πιο απενοχοποιητικό, τι πιο αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο θα μπορούσε να πει κανείς για να δώσει φτερά σε ένα παιδί;

Κι όλα αυτά δοσμένα μέσα από υπέροχες εικόνες με έντονο το στοιχείο του βάθους, όπου η μυστηριακή μαγεία του δάσους εναλλάσσεται με τα λαμπερά φώτα και τις πολυάνθρωπες σκηνές της μεγάλης πόλης, εκεί που η ζωή του διάσημου αρκούδου αποκτά κινηματογραφικές διαστάσεις. Στα δυο τελευταία σαλόνια ειδικά, το δάσος, ντυμένο με λάμψεις φωτός, μετατρέπεται σε ένα αέναο σκηνικό θαυμάτων, έναν τόπο συνάντησης της παλιάς και της νέας ζωής του αρκούδου, υπό τη στοργική σκέπη του εκκωφαντικού ταλέντου και της βαθιάς, αληθινής φιλίας.

Ένα υπέροχο εικονογραφημένο βιβλίο από τη Μικρή Σελήνη, έναν εκδοτικό οίκο που, σε δύσκολους καιρούς, μας εντυπωσιάζει με τις προσεγμένες και πλήρεις ουσίας επιλογές του.