Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

Εύη Τσιτιρίδου, Ο θησαυρός της Εβίτας



Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή, Εκδόσεις Καλέντη, Αθήνα 2016



Η Εβίτα, κορίτσι ανήσυχο κι αγχώδες, στην προσπάθειά της να απαντήσει στο πανδύσκολο ερώτημα «Ποιος είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός του κόσμου», θα βρεθεί μια όμορφη νυχτιά να ταξιδεύει παρέα με τον γάτο της τον Ζωηρό σ’ έναν κόσμο φαντασίας, μαγείας και χρωμάτων. Μια Φτερωτή Ελαφίνα, μια πυγολαμπίδα-σοπράνο, ένας σοφός λαγός κι ένα χρυσαφί χέλι που κολυμπά σε πορτοκαλί ποτάμι θα προθυμοποιηθούν να τη βοηθήσουν να βρει την πολυπόθητη απάντηση με λόγια και συμβουλές που αρχικά φαίνεται να μην την ικανοποιούν. Ως τη στιγμή που ο κίνδυνος, με την εμφάνιση τριών αδίστακτων πλασμάτων, κάνει μέσα της να λάμψει η αλήθεια που αναζητά, δίνοντας νόημα στις συμβουλές των αλλόκοτων φιλικών πλασμάτων που συνάντησε στο ταξίδι της και ανοίγοντας ένα νέο μονοπάτι αυτογνωσίας μέσα της.

Ευφάνταστη ιστορία, γραμμένη με ποιητική διάθεση και ποτισμένη με μπόλικη δόση φαντασίας. Η εναλλαγή αφήγησης και περιγραφής φτιάχνει ένα προσεγμένο κείμενο, στο οποίο χαρίζουν ρυθμό μικρά εμβόλιμα αποσπάσματα έμμετρου λόγου. Ζωηρές, πολύχρωμες εικόνες, που χτίζουν αναπάντεχους κόσμους, πέρα από την πραγματικότητα, υπερβατικές παρομοιώσεις, ατμοσφαιρικές περιγραφές ντύνουν όμορφα το ταξίδι της ηρωίδας. Οι ζωγραφιές της Ίριδας Σαμαρτζή, πολύχρωμες όσο ποτέ, ζωντανεύουν με τρόπο εντυπωσιακό στα μάτια μας τις μεθυστικές εικόνες που έπλασε με λέξεις η συγγραφέας.

Στο τέλος της ιστορίας, όπως προείπα, η Εβίτα βρίσκει τη λύση στο φλέγον ερώτημά  της. Όχι ακριβώς σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο του απίθανου ταξιδιού της, αλλά μέσα της. Χωρίς πάντως αυτό να ακυρώνει τη μαγεία και την ομορφιά της περιπέτειάς της. Ίσως γιατί δεν είναι ανάγκη πάντα στη ζωή ο σκοπός να σκοτώνει την ομορφιά της διαδρομής. Ίσως και γιατί η διαδρομή, η περιπλάνηση στον κόσμο, το φαινομενικά περιττό κι αχρείαστο, να μας δίνει τα εργαλεία και να μας δείχνει τον τρόπο να κοιτάξουμε το μέσα μας. Με την απελευθερωτική τόλμη που χαρίζει στον νου η φαντασία. Καθόλου περιττή διαδικασία. Ειδικά για τα βαρυφορτωμένα με υποχρεώσεις και νευρώσεις σημερινά παιδιά. Ας το σκεφτούμε.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου