Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Ιστορίες φιλίας κι έρωτα

  • Oliver Jeffers, Πετάνε οι πιγκουίνοι; απόδοση Φίλιππος Μανδηλαράς, Εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 2015

  • Julia Donaldson - Axel Scheffler, Ο γάμος των δύο σκιάχτρων, απόδοση Φίλιππος Μανδηλαράς, Εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 2015




 

Το γνωστό δίδυμο αγοριού-πιγκουίνου του Jeffers σε νέες περιπέτειες. Τούτη τη φορά του πιγκουίνου του ‘χει κολλήσει η ιδέα να πετάξει. Παρέα οι δυο φίλοι ψάχνουν να βρουν τρόπους που θα του επιτρέψουν να πραγματοποιήσει τ’ όνειρό του. Κάποια στιγμή ωστόσο χάνουν ο ένας τον άλλο, καθώς ο πιγκουίνος βρίσκει τη λύση στο πρόβλημά του, την ώρα που ο πιτσιρικάς μάταια τον αναζητά εδώ κι εκεί. Εντέλει θα ξαναβρεθούν, σ’ ένα φινάλε στο οποίο τα αισθήματα ανιδιοτελούς φιλίας του δεύτερου θα απαλύνουν την ανώμαλη προσγείωση του πρώτου στην πραγματικότητα.

Κλασικός Oliver Jeffers – ίσως μάλιστα κάπου κει στα μισά του βιβλίου να αισθανθείτε πως ο Ιρλανδός παραμυθάς επαναλαμβάνεται λιγάκι. Κι είναι η αλήθεια πως κάποιο απ’ τα μέσα που προτείνει το αγόρι στον πιγκουίνο ώστε να πετάξει κάπου το ’χουμε ξαναδεί σε παραπλήσια μορφή – κι αυτός ο αιφνίδιος χωρισμός απ’ το αγόρι, που για μιαν ακόμα φορά μοιάζει να μην πολυσυντονίζεται με τις επιθυμίες του πιγκουίνου, κάτι μάς θυμίζει. Ωστόσο, φτάνοντας στο τέλος της ιστορίας, συνειδητοποιούμε πως «ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα», καθώς ο Jeffers μάς έχει στήσει μια ωραία παγίδα, οδηγώντας μας ανυποψίαστους στην ανατροπή: Βλέπετε, το αγόρι τούτης εδώ της ιστορίας διαθέτει πια την ωριμότητα και το ένστικτο να κρίνει, να μετρήσει, να καταλάβει όρια κι αντοχές, αλλά και να σεβαστεί όνειρα, επιθυμίες, ακόμα και λάθη, και να σταθεί στήριγμα στα δύσκολα για τον φίλο του. Άλλωστε το Πετάνε οι πιγκουίνοι, ανεξάρτητα απ’ ό,τι σκόπιμα μας αφήνει αρχικά να πιστέψουμε, είναι τελικά μια ιστορία όχι προσωπικής υπέρβασης αλλά βαθιάς, αληθινής φιλίας διά χειρός Oliver Jeffers.
 


Παντρεύονται τα σκιάχτρα; Στον κόσμο της Julia Donaldson και του Axel Scheffler και παντρεύονται, και σουλατσάρουν ανέμελα σε χλοερά λιβάδια, και λίστα γάμου κάνουν αν χρειαστεί. Κι εκεί που αρχίζουν σιγά σιγά οι δυο τους να μαζεύουν τα χρειώδη της λίστας από χήνες, μοσχάρια, αράχνες, κάβουρες, ποντίκια κτλ., ο Πάρης το σκιάχτρο αφήνει τη Χάρη το σκιάχτρο και φεύγει εις άγραν λουλουδιών και νερού. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο δράττεται της ευκαιρίας κι εμφανίζεται ο αντίζηλος, ο οποίος είναι δόλιος, επηρμένος και καπνιστής. Αυτή η τελευταία του μάλιστα κακή συνήθεια πάει να μετατρέψει τη δόλια Χάρη σε παρανάλωμα. Αλλά, ως γνωστόν, η αγάπη όλα τα νικά, και στην περίπτωση των δύο σκιάχτρων η παρέμβαση του Χάρη αποδεικνύεται σωτήρια...

Η Julia Donaldson παρασύρει αβίαστα τον αναγνώστη με τα ευρηματικά, γεμάτα χιούμορ στιχάκια της –σε χαριτωμένη απόδοση του Φ. Μανδηλαρά– σε μια φαινομενικά χαλαρή ιστορία αναζήτησης, που ωστόσο κρύβει ανατροπές, αιφνίδιες μεταστροφές της τύχης και, όπως αποδεικνύεται εντέλει, μια πλοκή πολύ πιο εγκεφαλικά δουλεμένη απ’ όσο δείχνει αρχικά. Η έμπλεη παιδικότητας, εκφραστική εικονογράφηση του Axel Scheffler αποτυπώνει εξαιρετικά την επιλογή της συγγραφέα να δημιουργήσει δυο βασικούς ήρωες μοιρασμένους -περίπου κατά βούληση- ανάμεσα στην πραγματική τους υπόσταση ως σκιάχτρων και σε πιο βαθιά ανθρώπινες συμπεριφορές. Αποτέλεσμα ένα ανεπιτήδευτα έξυπνο, διασκεδαστικό και συνάμα τρυφερό βιβλίο.   

 

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Αναζητώντας τη σοφία, την ομορφιά, την ευτυχία και το χαμόγελο

  • Γιώτα Αλεξάνδρου, Τα κλαδιά της σοφίας, εικον. Ντανιέλα Σταματιάδη, Παρρησία, Αθήνα 2014

  • Μαριάννα Κουμαριανού, Θάλασσα, πες μου, εικον. Θέντα Μιμηλάκη, Παρρησία, Αθήνα 2014

  • Ιωάννα Μπαμπέτα, Τα γουρουνάκια της ευτυχίας, εικον. Ράνια Βαρβάκη, Μεταίχμιο, Αθήνα 2015

  • Λίνα Μουσιώνη, Η πριγκίπισσα Κουμ Κουάτ και τα κλεμμένα χαμόγελα, εικον. Μ. Φωτιάδου, Ελληνοεκδοτική, Αθήνα 2013


Πού κρύβεται η σοφία; Ποια είναι η υφή της ομορφιάς; Την ευτυχία πού την πετυχαίνεις; Και πώς θα ξαναβρεθούν ένα μάτσο χαμένα χαμόγελα; Οι απαντήσεις στις τέσσερις ιστορίες που ακολουθούν.

Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Αν γυρεύετε να μάθετε πού κρύβεται η σοφία του κόσμου τούτου, ίσως βρείτε μιαν άκρη διαβάζοντας τα Κλαδιά της σοφίας της Γιώτας Αλεξάνδρου. Πρωταγωνίστρια μια γέρικη βελανιδιά που μετρά πολλούς αιώνες ζωής σ’ ένα τοπίο του Βορρά βγαλμένο από παραμύθι. Μικρά και μεγάλα γεγονότα περνούν από μπροστά της, συνθέτοντας στο διάβα του χρόνου έναν πελώριο καμβά στον οποίο συνυπάρχουν το ατομικό και το συλλογικό, οι έντονες συγκινήσεις κι οι αδιόρατες καθημερινές χαρές, η καταστροφή κι η αναγέννηση, ο πόνος κι η ελπίδα. Χρόνος που κυλάει σαν νεράκι κι εναργής εναλλαγή συναισθημάτων χάρη στον λιτό, κοφτό λόγο του κειμένου. Εξαιρετική η εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη, σε μια καθ’ όλα προσεγμένη έκδοση που συνοδεύεται από cd με τη μουσική του Γ. Μυγδάνη. (Από 7 ετών.)

Αν, πάλι, σας αρέσουν τα θαλασσινά ταξίδια, σας γοητεύει η μαγεία της θάλασσας και θέλετε απελπισμένα να μάθετε τα μυστικά της, το Θάλασσα, πες μου της Μαριάννας Κουμαριανού μπορεί να σας βοηθήσει να γνωρίσετε όχι μονάχα τις ομορφιές που αυτή κρύβει, αλλά και να ανακαλύψετε μέσα σας υφές και γεύσεις συναισθημάτων, όπως και τον τόπο συνάντησης των πιο ετερόκλητων από αυτά. Πρωτοπρόσωπη, απλή αφήγηση, αβίαστοι διάλογοι που δεν κουράζουν κι όμορφες εικόνες από τη Θέντα Μιμηλάκη. (Από 4 ετών.)

«Η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ‘ρθει» τραγουδούσε στα νιάτα μου ο Μανώλης Φάμελλος, αλλά, αν είστε τύποι ανυπόμονοι και θέλετε να πάρετε την κατάσταση στα χέρια σας, μπορείτε κι εσείς να πάτε να ρωτήσετε τα Γουρουνάκια της ευτυχίας της Ιωάννας Μπαμπέτα. Κι ίσως να βρείτε στην ισορροπία, ανάλογα με το πώς την αντιλαμβάνεται ο καθείς, την πολυπόθητη χαρά της ζωής. Παραμυθένιοι ήρωες σε νέους ρόλους, ως είθισται στις Μικρές καληνύχτες, χαλαρές εσωτερικές ομοιοκαταληξίες, στο πνεύμα του Βασιλιά λύκου, και έντονα χρώματα στις εικόνες της Ράνιας Βαρβάκη. (Από 5 ετών.)

Αν, τέλος, οι αναποδιές και τα βάσανα της ζωής σάς έχουν στερήσει το χαμόγελο, μπορείτε να ακολουθήσετε τον Νεράντζη Λεμονόκαρδο στην αναζήτηση της χαμένης γκαρνταρόμπας από χαμόγελα της πριγκίπισσας Κουμ Κουάτ της Λίνας Μουσιώνη (Η πριγκίπισσα Κουμ Κουάτ και τα κλεμμένα χαμόγελα). Μια ιστορία ειπωμένη με κέφι, χιούμορ, ρυθμό και κοινωνική ευαισθησία, η οποία στο φινάλε ίσως σας βάλει όχι μονάχα να αναρωτηθείτε «τι είναι καλό, τι μη καλό και τι τ’ ανάμεσό τους» -για να παραλλάξω μέχρι τελικής πτώσης τον στίχο του αγαπημένου μου ποιητή- αλλά και να επιλέξετε ανάμεσα στην απατηλή λάμψη ενός χαμόγελου και στη γνησιότητα των αυθεντικών συναισθημάτων. (Από 5 ετών.)

Αυτά για σήμερα. Καλές αναγνωστικές αποδράσεις!