Εικόνες: Ζωή Λούρα, σειρά "Μικρές καληνύχτες", Εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2013 (από 6 ετών)
Θυμάστε κάτι παλιές ιστορίες από καιρούς μακρινούς που οι νεράιδες έβγαιναν
από ρυάκια και πηγές ξεμυαλίζοντας καλόβολα παλικάρια, κλέβοντάς τους τη μιλιά,
απομακρύνοντάς τους από γονείς και φίλους, γενικά κάνοντάς τους τη ζωή μαντάρα;
Λοιπόν, αυτά που ξέρατε ξεχάστε τα: Η νεράιδα μαγείρισσα για την οποία μιλάει
το βιβλίο που παρουσιάζω σήμερα τινάζει στον αέρα κάθε νεραϊδοπαράδοση και
αξία, πάει κόντρα στο θέλημα της βασίλισσάς της, αρνείται τη διαδοχή στη
βασιλεία του δάσους, κι όλα αυτά για χάρη του έρωτα!
Ανατρεπτικό; Απίστευτο; Ή μήπως αγρίως οπισθοδρομικό – γιατί, εδώ που τα
λέμε, τι σόι ανεξάρτητη γυναίκα είναι αυτή που εγκαταλείπει μια πολλά
υποσχόμενη βασιλική καριέρα για να γίνει καλή σύζυγος; Φεμινίστριες όλου του
κόσμου, ηρεμήστε! Ο έρωτας στον οποίο παραδίνεται η νεράιδα μας είναι ακριβώς
αυτή η απελευθερωτική δύναμη που της ανοίγει νέους ορίζοντες, που τη βοηθάει να
μορφωθεί, να αναζητήσει νέες γνώσεις και ενδιαφέροντα, να κοιτάξει μέσα της, να
ανακαλύψει νέα ταλέντα και δυνάμεις, μακριά από τον μάλλον διακοσμητικό ρόλο
της βασίλισσας του δάσους –κάτι σαν νικήτριας καλλιστείων– που της χαρίζεται
στα καλά του καθουμένου από τη βασίλισσά της.
Η μικρή φόρμα που χαρακτηρίζει τις «Μικρές καληνύχτες» επιτρέπει στη Λίνα
Μουσιώνη να μας δείξει ένα διαφορετικό συγγραφικό πρόσωπο από εκείνο των δυο
πρώτων της βιβλίων. Χωρίς ευφάνταστα ονόματα, ζωηρά επίθετα και λογοπαίγνια, το
λιτό, σφιχτό κείμενό της, δίχως να εκβιάζει, κατορθώνει να παίξει δημιουργικά με την παράδοση, συνδυάζοντας
ανατρεπτική διάθεση και ατμοσφαιρικότητα, συναίσθημα και χιούμορ.
Η Ζωή Λούρα μάς χαρίζει μια ονειρική, έντονα υποβλητική εικονογράφηση, η
οποία μας πάει κατευθείαν στην καρδιά του δάσους όπου διαδραματίζεται η
ιστορία. Αυτό ωστόσο που αισθάνομαι ότι δεν αποτυπώνουν οι εικόνες της είναι τα χιουμοριστικά στοιχεία του κειμένου, καθώς και η παιγνιώδης,
ανατρεπτική του διάθεση, που παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής.
Καλημέρα. Μας έφεραν πρόσφατα δώρο αυτό το βιβλίο και παρότι δεν είμαι καμιά φανατισμένη φεμινίστρια, ομολογώ ότι όταν το διάβασα στην κόρη μου θύμωσα αρκετά. Μια νεράιδα του δάσους που αποφασίζει να ακολουθήσει "υπάκουα" όπως λεει στο βιβλίο έναν λεβέντη και να του μαγειρεύει λιχουδιές, γίνεται απλά μια χαρούμενη νοικοκυρούλα. Συγγνώμη λοιπόν αλλά δεν βρίσκω τίποτα το ανατρεπτικό σε αυτό το βιβλίο και για αυτό το απέσυρα διακριτικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα (Μια χαρούμενη νοικοκυρά)
Δεν έχετε άδικο σε σχέση με την επιλογή της λέξης "υπάκουα". Μάλλον ατυχής. Νομίζω ωστόσο ότι, κατά τα λοιπά, η συγκεκριμένη νεράιδα απορρίπτει ένα πρότυπο που έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την ομορφιά και επιλέγει να μελετήσει, να μάθει, να γνωρίσει έναν κόσμο ως τότε άγνωστο σε αυτή εξ αφορμής του έρωτα. Φυσικά θα συμφωνήσω μαζί σας ότι δε χρειάζεται να είναι μια γυναίκα ακραία φεμινίστρια ώστε να απορρίπτει το πρότυπο της "καλής" (κι όχι χαρούμενης) νοικοκυράς (κι εγώ το απορρίπτω). Ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση υποκρύπτεται μία κλίση, αφού η μαγειρική γίνεται στο φινάλε το επάγγελμά της. Όσο για την ανατροπή, δεν αναφέρομαι στην ύπαρξη μέσα στο βιβλίο κάποιας επαναστατικής θέσης, αλλά στη διαφοροποίηση από την παραδοσιακή περί νεράιδας αντίληψη. Σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία και τις χρήσιμες επισημάνσεις.
Διαγραφή