Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

Χριστίνα Φραγκεσκάκη, Ρόσνα και... Μοζαμέλ

Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2016

 

 

Υποτιμάμε κάποιες φορές την ακαταμάχητη αλλά εντέλει τόσο σπάνια και δύσκολα εφικτή γοητεία του απλού. Τον τρόπο του να αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον μας και να μας παρασύρει να ακολουθήσουμε μια ιστορία ως τα πέρατα της γης. Τη δύναμή του να φτιάχνει με δυο άντε τρεις αράδες κόσμους, να σκορπά με την ελλειπτική μαγεία του λάμψη, χρώματα, αρώματα, ατόφιο συναίσθημα. Να συνομιλεί άφοβα με την παράδοση και τον κόσμο του μύθου, χαράσσοντας μέσα τους τον δικό του αυθεντικό βηματισμό.

Ένα τέτοιο υποδειγματικής απλότητας και ιδιαίτερης ομορφιάς κείμενο είναι το Ρόσνα και... Μοζαμέλ της Χριστίνας Φραγκεσκάκη. Που αφηγείται την ιστορία της Ρόσνα με τη χρυσή σκιά, μιας κοπέλας που απλόχερα μοιράζει τη λάμψη της σε ολόκληρο τον κόσμο. Ως την ημέρα που ονειρεύεται τον Μοζαμέλ, τον άγνωστο άντρα που της κλέβει την καρδιά και κάνει να εξαφανιστεί η χρυσή σκιά που τη συνοδεύει. Η Ρόσνα αποφασίζει να τον αναζητήσει. Η περιπλάνησή της στον κόσμο ωστόσο δε θα φέρει αποτέλεσμα παρά μόνο όταν γυρίσει εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Γιατί ο Μοζαμέλ τόσον καιρό βρισκόταν κοντά της κι αυτή δεν είχε τον τρόπο, ή ίσως και τη σοφία, να τον προσέξει. 

Μια απέριττα όμορφη ιστορία για την αγάπη που κάποιες φορές βρίσκεται δίπλα σ’ εκείνον που την αναζητά κι ωστόσο αυτός παραμένει τυφλός μπροστά της. Για το μοναχικό κι απόκοσμο της αναζήτησής της. Και για τον τρόπο της να μεταμορφώνει τους ανθρώπους, μεταλλάσσοντας την εκτυφλωτική λάμψη του ατομικού στο αόρατο στους πολλούς φως που ακτινοβολεί μέσα στους δυο αγαπημένους. Μια ιστορία ειπωμένη με εντυπωσιακή οικονομία λόγου και με επιλεκτικά ζουμαρίσματα σε τυχαία θαρρείς διαλεγμένες, περαστικές εικόνες, που σε παρασύρουν με όλες σου τις αισθήσεις σε τοπία που κινούνται μεταξύ πραγματικότητας κι ονείρου. 

Μια ιστορία, τέλος, απόλυτα αυτάρκης, αφού η απουσία εικονογράφησης διόλου δεν ενοχλεί, με τις εικόνες που πλάθει η συγγραφέας να συνδιαλέγονται γόνιμα με τη φαντασία του αναγνώστη. Ακτινοβολώντας τελικά κι η ίδια μέσα στον νου και στην καρδιά του με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η αληθινή αγάπη φωτίζει το μέσα των ανθρώπων.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου